Λούνα παρκ

Όλοι έχουμε ανέβει έστω και μια φορά,
ακόμα και αν φοβόμαστε τα ύψη,
στην "ρόδα".
Μέσα σε δευτερόλεπτα φτάσαμε κοντά στα αστέρια
και αγγίξαμε λίγο ουρανό.
Το ίδιο γρήγορα όμως κατεβήκαμε ξανά.
Εκεί που το αεράκι της κορυφής
άγγιζε προκλητικά το πρόσωπο με τα ακροδάχτυλά του
και η καρδιά χτυπούσε σε ρυθμούς εκρηκτικούς,
σε ένα κλάσμα του αέναου χρόνου,
πιάναμε πάλι πάτο
και βρισκόμασταν ακριβώς εκεί από όπου είχαμε ξεκινήσει.
Οι τυχεροί ίσως έχουν μείνει λίγο παραπάνω στο ψηλότερο σημείο
και έμειναν να κοιτούν νωχελικά τα φώτα της πόλης και τους ανθρώπους.

Πόσοι και πόσοι δεν έχουμε μπει στα "συγκρουόμενα",
με τον χαρακτηριστικό ήχο στο συρματένιο ταβάνι,
και τις τρανταχτές συγκρούσεις!
Που παρεπιπτόντως είναι από τα αγαπημένα μου!

Οι πιο τολμηροί και με γερό στομάχι έχουν δοκιμάσει το "σφυρί".
ή το "roller coaster".
Άλλοι το "σπίτι του τρόμου",
που μες στα σκοτεινά δεν ξέρεις που πατάς
και η ιδέα και μόνο ότι δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις στο επόμενο σου βήμα,
σου προκαλεί περιέργεια και ανυπομονησία.

--Παρένθεση: Η περιέργεια δεν είναι πάντα κακό πιστεύω,
και ας λένε ότι λόγω αυτής σκοτώθηκε μια γάτα!
Θεωρώ ότι αν δεν είμαστε έστω και λίγο περίεργοι,
ποτέ δεν θα ανακαλύψουμε αυτό το άγνωστο,
που θα μας τρώει καιρό αν το αφήσουμε άγνωστο,
αν δεν ρισκάρουμε.
Προσωπικά έχω φάει τα μούτρα μου,
αλλά ζω ακόμα και ας μην είμαι 7ψυχη!
Και επειδή πάλι πάω να ξεφύγω,
κλείνω την παρένθεση εδώ...--

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι,
απόψε τολμώ να συγκρίνω την ζωή
με ένα λούνα παρκ.
Όλοι έχουμε αγγίξει την κορυφή έστω και λίγο
παρά τους φόβους μας.
Όλοι έχουμε συγκρουστεί με τους φόβους μας
και οι πιο τυχεροί με τον ίδιο τους τον εαυτό.
Όλοι έχουμε πείσει τον εαυτό μας να περπατήσει σε μονοπάτια άγνωστα
και κάποιες φορές σκοτεινά.
Όλοι έχουμε ζήσει στο δικό μας λουνα παρκ
και έχουμε πληρώσει το ακριβές αντίτιμο.

Εμείς διαλέγουμε που και με ποιον θα παίξουμε,
αν θα αγγίξουμε τα αστέρια
ή αν θα μείνουμε απλά να τρώμε μαλλί της γριάς.
Οι φιλοδοξίες και οι στόχοι είναι υποκειμενικοί.
Τα θετικά και αρνητικά του κάθε παιχνιδιού επίσης.
Δεν σκεφτόμαστε όλοι με τον ίδιο τρόπο!
Αυτό που εσένα σου δίνει χαρά,
εγώ μπορεί να το θεωρώ ανιαρό.
Δεν θα σε κρίνω όμως γι' αυτό!
Άλλωστε αν όλοι οι άνθρωποι ήμασταν ίδιοι,
θα ήταν τόσο βαρετή και μονότονη η καθημερινότητα μας...

Θέλω να καταλήξω στο ότι η ζωή είναι ένα παιχνίδι.
Μας χαρίζει απλόχερα στιγμές χαράς,
άλλες φορές πάλι μας σπρώχνει να συγκρουστούμε με κρυφούς μας φόβους.
Μας δίνει την δυνατότητα να φτάσουμε όσο ψηλά εμείς επιθυμούμε,
αλλά ακόμα πιο εύκολα μπορεί να μας ρίξει εκεί απ'όπου θέλαμε να ξεφύγουμε.

Η αλήθεια μου είναι ότι έχω φάει τα μούτρα μου όσες φορές ένιωσα ότι μπορώ να κρατήσω τον κόσμο μέσα στην φούχτα μου.
Έχω ματώσει από τον τράνταγμα καθώς έπεφτα.
Έχω στραβοπατήσει καθώς διάβαινα άγνωστες διαδρομές.
Έχω συγκρουστεί με φόβους μου και με έχουν νικήσει.
Όμως το παιχνίδι το διασκέδασα!
Και ακόμα το διασκεδάζω!
Ακόμα τολμώ να στοχεύω ψηλά,
γιατί έχω αγγίξει μια φορά τον ουρανό.
Ακόμα περπατώ με άγνωστο τον προορισμό,
γιατί μέσα από αυτές τις διαδρομές
γνώρισα καινούργιους ανθρώπους
και προπάντων τον εαυτό μου.

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ανώτερο ή κατώτερο,
πιστεύω ότι όλοι παίζουμε στην ίδια αλάνα.
Όλοι έχουμε τις ευκαιρίες μας
και τους φόβους μας.
Και μην προσπαθήσεις να με πείσεις ότι δεν φοβάσαι!
Μην προσπαθείς να μου δείξεις ότι εσύ δεν είσαι για αυτά!
Ποιος μπορεί να κρίνει ποιος είναι για τι,
αν πρώτα δεν έχει πολεμήσει με τον ίδιο του τον εαυτό?

Δεν μ'αρέσουν οι ερωτήσεις..
Από την άλλη οι ερωτήσεις με προκαλούν να ψάξω για τις απαντήσεις..
Και επειδή πάλι δεν θα βγάλουμε άκρη,
σε αφήνω..

Απόψε δε νίκησε κανείς.
Το διασκέδασα όμως!
Αύριο αν θες μπορούμε να μοιραστούμε το ίδιο βαγόνι,
να δούμε μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε.
Θα σου κρατάω το χέρι στα σκοτεινά
και θα σε κεράσω μαλλί της γριάς..
Θέλεις?