Καλή μας χρονιά!

Η αλήθεια είναι ο χρόνος πάντα με φόβιζε. Όχι ο θάνατος. Η φοβία μου δεν ήταν μην πεθάνω νέα τελικά, αλλά μην δεν προλάβω να κάνω όσα θέλω να κάνω. Τον ξεπέρασα αυτόν τον φόβο. Στάθηκα απέναντι του με τα μάτια ορθάνοιχτα και τα χέρια σφιγμένα γροθιά.... Τον έκανα φίλο μου τον χρόνο. Να, σήμερα αγόρασα ρολόι. Χρόνια είχα να φορέσω. Χρόνια είχα να ξαπλώσω και να ακούω αυτό το τικ τακ από τους δείκτες να συγχρονίζεται με το τικ τακ της φλέβας που χτυπάει στον λαιμό. 

Χρόνος φίλε μου. 

Κατά την άποψη μου, η μόνη μονάδα μέτρησης που πραγματικά αφορά τον άνθρωπο.

 "Κλείσε, σε δέκα λεπτά είμαι εκεί", "Έχουμε να τα πούμε τόσο καιρό, μα μου μοιάζει σα να μην πέρασε μια μέρα", "Πέρυσι τέτοια μέρα γιόρταζα μαζί σου, φέτος δεν θέλω να ξέρω καν πως υπάρχεις" και πόσα άλλα τέτοια. Συναισθήματα να μπερδεύονται με τους δείκτες ενός ρολογιού και τις μέρες ενός ημερολογίου. 

Έτσι είναι ο χρόνος.

 Φίλος και εχθρός. 

Τον κυνηγάμε και μας κυνηγάει. Θυμόμαστε και ξεχνάμε.

 Είμαστε άνθρωποι. 

Απλά!

 Και εκεί θέλω να καταλήξω, ξέρω πολυλόγησα πάλι αλλά είχα καιρό να φιλοσοφήσω και μου βγήκαν μαζεμένα. 

Το θέμα λοιπόν είναι να παραμείνουμε άνθρωποι! 

Με τις φοβίες μας, τις αδυναμίες μας, τα ελαττώματα μας. 

Όλα αυτά είναι άλλωστε που μας κάνουν ξεχωριστούς και δεν μοιάζουμε μεταξύ μας. 

Μην ξεχνάς πως αν ήμασταν όλοι ίδιοι, ο κόσμος θα ήταν βαρετός! 

Θέλω να πω κάντε τον απολογισμό σας για την χρονιά που φεύγει. 

Κρατήστε όλα τα καλά που σας πρόσφερε, να είστε ευγνώμων για τις δοκιμασίες που περάσατε και γίνατε σοφότεροι μέσα από αυτές, 

διώξτε το μίσος από τις καρδιές σας και αντικαταστήστε το με αγάπη και συμπόνοια και θέληση για ζωή. 

Γιατί η ζωή φίλε μου... Η ζωή! 

Παίζει τα ωραιότερα παιχνίδια! 

Και αν την αγαπάς παρ' όλα τα τερτίπια της, θα δεις ότι κάθε της δοκιμασία είναι και ένα βήμα για εσένα μπροστά. 

Όλοι οι δρόμοι κάπου θα οδηγήσουν τον καθένα μας. 

Στο χέρι μας είναι πως θα τους περπατήσουμε!  

Στο χέρι μας είναι τι εμπειρία θα κρατήσουμε από κάθε καλό ή κακό που περάσαμε. 

Αυτό που θέλω να ευχηθώ για τη νέα χρονιά είναι υγεία. Όσο κλισέ και αν ακούγεται! 

Υγεία αν έχουμε θα έχουμε και χέρια να δουλεύουμε και πόδια δυνατά να μας κρατανε ορθιους! 

Και μετά αληθεια. 

Αληθεια ευχομαι να απλωθει σαν μαγικη σκονη πανω απο τα κεφαλια ολων μας! Αυτο ελειψε πιστευω και ξεχασαμε πολλα. 

Και γιναμε οπως γιναμε. 

Και σε λιγο θα ξεχασουμε πως λεγομαστε ανθρωποι και όχι θεοί. 

Θνητοί είμαστε φίλε μου.

 Πάμε και ερχόμαστε σαν τις ταχείες αμαξοστοιχίες. 

Έχουμε στάσεις, έχουμε σταθμούς. Αλλά έχουμε και προορισμούς. 

Αυτό μην το ξεχάσεις ποτέ! 

Φτάσε εκεί που σου είναι γραφτό να φτάσεις λοιπόν με υγεία και αλήθεια!