Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

Να προσέχεις. Σε αγαπώ.

Απόψε ένιωσα πάλι αυτό.
Το έντονο χάσιμο.
Νιώθεις πως βουλιάζεις σε μια νέα πραγματικότητα που εύχεσαι να ήταν αλλιώς.
Πονάνε τα πάντα μέσα σου.
Από τα μαλλιά σου μέχρι τα νύχια σου.
Απόψε ένιωσα αυτό.
Τον σπαραγμό της καρδιάς που κόβει τα πόδια και κάνει τα χέρια να τρέμουν.
Απόψε ένιωσα πως χάνω πάλι κάποιον αγαπημένο μου άνθρωπο.
Τι κι αν καθόσουν ακόμη δίπλα μου...
Τι σημασία έχει που είσαι ακόμα εδώ.
Ένα τσιγάρο δρόμο μακριά.
Τι σημασία έχει που μοιραζόμαστε ακόμη τον ίδιο ουρανό.
Αύριο δεν θα είσαι εδώ.
Ναι. Έφτασε και αυτό το αύριο.
Και εγώ πάλι θα πρέπει να μαζέψω τα κομματάκια μου ένα ένα.
Πάλι θα πρέπει το τώρα μου να το κάνω υποφερτό.
Βιώσιμο.
Αγαπάω δυνατά ρε γαμώτο, τι να κάνω!
Δεν κάνω εκπτώσεις όταν χαρίζω σε έναν άνθρωπο ένα κομμάτι της καρδιάς και της ζωής μου.
Δεν μπορώ να το κάνω αυτό.
Είναι πέρα από τις δυνάμεις μου.
Δεν μπορώ να το ελέγξω.
Ή αγαπάς ή δεν αγαπάς.
Έτσι δεν είναι;
Τα μέτρια δεν είναι για εμένα.
Δεν μπορώ να αγαπήσω λίγο.
Δεν μπορώ να μην ταρακουνηθεί το είναι μου όταν ξέρω ότι φεύγει ένας άνθρωπος μου.
Ειδικά όταν δεν γνωρίζω αν πρόκειται να τον συναντησω ξανά.
Σείονται τα θεμέλια μου πάλι.
Δεν ξέρω αύριο πως θα είμαι.
Με τι καρδιά θα σε αποχωριστώ.
Δεν ξέρω.
Ειλικρινά.
Πάντα όταν έφευγα όρκιζα τους δικούς μου ανθρωπους να μην κλάψουν.
Να μην στεναχωρηθούν.
Να μην κάνουν δύσκολο το αντίο.
Και τώρα μένω εγώ πίσω.
Τώρα είμαι εγώ αυτή που θα πρέπει να φανεί δυνατή.
Αγέρωχη.
Να πω δυο τρία αστεία και να γελάσω μόνη μου σα να μην συμβαίνει τίποτα...
Θα το προσπαθήσω.
Γιατί πρέπει.
Γιατί πρέπει να φύγεις με γεμάτη καρδιά και όχι μισή.
Γιατί πρέπει να συνεχίσεις στο δικό σου τώρα.
Γιατί πρέπει να μάθω να αγαπάω πιο ανθρώπινα.
Πιο υποφερτά.
Για εμένα πρώτα απ'όλα..

Γίνεται όμως αυτό ρε εαυτέ;
Εσύ που με ξέρεις καλύτερα απ'όλους, πες μου.
Γίνεται;

Όχι.
Δεν γίνεται.
Το ξέρω.
Χρόνια τώρα προσπαθώ να το διαχειριστώ και να το μετριάσω, αλλά δεν γίνεται.
 
Δεν μπορείς να ελέγξεις το πόσο θα αγαπήσει η καρδιά.
Το πόσο θα δεθείς με μια ψυχή.

Φεύγεις.
Και εγώ ολόψυχα εύχομαι να βρεις τις ευτυχίες όλου του κόσμου!
Τι κι αν αυτό επιβάλλει το να είσαι μακριά, εγώ αυτό εύχομαι!
Γιατί στην αγάπη δεν χωράνε εγωισμοί.
Μακάρι η ζωή να σου προσφέρει απλόχερα όσα ως τώρα σου έχει στερήσει!
Μακάρι να βρεις γαλήνη μέσα σου!
Μακάρι μόνο να γελάς από εδώ και πέρα.
Και που ξέρεις.
Ίσως κάποτε να τα ξαναπούμε.
Και μην ξεχνάς, εγώ θα είμαι πάντα εδώ όταν με χρειαστείς.
Γύρω γύρω.
Από κάτω.

Να προσέχεις.
Σε αγαπώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου