Ο Τίτλος.

Γιατί σε όλα τα πράγματα στην ζωή μας πρέπει να βάζουμε τίτλο?
Γιατί έχουμε συνηθίσει να βάζουμε τίτλους σε ανθρώπους?
"Η πρώην/νυν γκόμενα του τάδε",
"Η κοντή/ψηλή/χοντρή", "Η μαύρη/κινέζα/ρωσίδα"..
Και ο κατάλογος έχει πολλά τέτοια προσδιοριστικά.
Που τώρα που τα γράφω μου ακούγονται κάπως ρατσιστικά...
Είναι σκληρή η λέξη "Ρατσισμός" από μόνη της..Βαρύγδουπη..
Γιατί να μην λέγαμε απλά "Με λένε Δήμητρα" και να δίναμε τα χέρια.
Και σου υπόσχομαι είναι δυνατή η χειραψία μου!
Τα υπόλοιπα θα τα μάθαινες μετά.
Με αυτά που θα σου έλεγα και τα άλλα που θα διάβαζες μέσα από το βλέμμα μου.
Και σου υπόσχομαι, τους ανθρώπους έχω μάθει να τους κοιτάζω στα μάτια!
Δεν είμαι τίποτα από αυτά που υποθέτεις.
Η πραγματικότητα δεν στηρίζεται σε υποθέσεις,αλλά σε γενονότα.
Η ζωή δεν στηρίζεται σε τίτλους, δεν προσδιορίζεται από αυτούς.
Την ζωή την κάνουν οι άνθρωποι!
Θα μπορούσα να σου πω επίσης "Είμαι η Δήμητρα και είμαι καλά".
Γιατί έχω πιάσει το νόημα της ζωής.
Θες να στο πω?
Θα μου σφίξεις το χέρι?
Θα με κοιτάξεις στα μάτια?
"Είμαι η Δήμητρα και είμαι καλά!" -Να ένας ωραίος ΤΙΤΛΟΣ για το κείμενο...