Μεγάλη Παρασκευή

Απόψε κρατούσα σφιχτά στα χέρια μου το κερί.
Με το δεξί μου χέρι έφτιαχνα ένα καταφύγιο, η φλόγα να μην σβήσει.
Φοβόμουν πολύ μήπως σβήσει!
Μέσα στην φλόγα αυτήν είδα να καθρεφτίζονται ευχές και όνειρα,
ενώ μέσα μου έλεγα προσευχές..
Σήκωσα το βλέμμα ψηλά στον έναστρο ουρανό.
Έψαξα να δω κάτι διαφορετικό απόψε.
Απόψε έψαχνα να δω Εκείνο το φως πίσω από το τρεμάμενο φως των αστεριών,
μα δεν είδα τίποτα..
Κι έτσι χαμήλωσα το βλέμμα..
Ακούγοντας δοξολογίες κοίταξα με δέος τον σταυρό.
Σύμβολο που υπάρχει αιώνες τώρα.
Σύμβολο που καθοδηγεί γενιές και γενιές.
Ξάφνου οι φωνές γύρω μου σώπασαν
και άκουγα μόνο τον ήχο των αστεριών,
σαν καντήλι που σιγοκαίει λίγο πριν σβήσει.
Ανατρίχιασα..
Ο άνθρωπος από την φύση του έχει την ανάγκη να πιστεύει σε κάτι Μεγαλύτερο από αυτόν..
Πάντα πίστευα!
Ακόμα και στις μεγαλύτερες δυσκολίες ποτέ δεν ένιωσα μόνη!
Πάντα υπήρχε κάτι Μεγαλύτερο από εμένα που με καθοδηγούσε.
Σαν ένα δάχτυλο να με έσπρωχνε απαλά στην πλάτη και να μου έλεγε "Προχώρα",
έχεις πολλά ακόμα μονοπάτια να περπατήσεις σε αυτήν την ζωή!
Και έτσι και έκανα.
Δεν είμαι από τους ανθρώπους που κάθε Κυριακή πηγαίνουν στην εκκλησία,
ή που ακολουθούν ρητά τα όσα ο χριστιανισμός διδάσκει,
αιώνες τώρα.
Και εγώ κάποτε αμφισβήτησα τον Θεό,
που ζώντας στην κοινωνία αυτήν με έμαθαν να πιστεύω.
Όμως μεγαλώνοντας πια, κατάλαβα που πιστεύω.
Τον Θεό τον κουβαλάμε μέσα μας.
Μεγαλώνουμε με Αυτόν μέρα με την μέρα και ας μην το καταλαβαίνουμε.
Είναι εκεί για εμάς στα δύσκολα και στα εύκολα.
Κάθε βράδυ κάνω τον σταυρό μου και Τον ευχαριστώ για τα αγαθά που μου πρόσφερε,
προσεύχομαι για όσους περνάνε δύσκολες καταστάσεις.
Δεν διεκδικώ μια θέση στον Παράδεισο!
Πιστεύω ότι τον παράδεισο τον δημιουργούμε κατά την διάρκεια της ζωής που ζούμε, που κάνουμε.
Μέσα από τις πράξεις μας, τις θυσίες μας,
μέσα από το πως αντιμετωπίζουμε τον συνάνθρωπό μας.
Άλλοι το λένε κάρμα.
Εγώ το λέω εσωτερική γαλήνη.
Αυτός είναι ο παράδεισος για εμένα!

Είναι μεγάλη συζήτηση το θέμα της θρησκείας!
Δεν θα γράψω άλλα!
Ένα μόνο,
έστω και τώρα, μέρες γιορτής για τον Χριστιανισμό,
πιστεύουμε δεν πιστεύουμε,
ας βοηθήσουμε τον άνθρωπο που ζει δίπλα μας και περνάει δύσκολα.
Ας του σφίξουμε το χέρι,
να του δώσουμε δύναμη μέσα από την σιγουριά του βλέμματός μας.
Ας του δείξουμε ότι δεν είναι μόνος,
έχει εμάς!
Ας φτιάξουμε έναν παράδεισο στην γειτονιά μας.
Δεν κοστίζει πολύ ένα κομμάτι ψωμί.
Δεν θέλει πολύ κόπο μια αλλαγή, μόνο θέληση!

Ας φωτιστούν οι ψυχές όλων μας τις Άγιες τούτες μέρες!
Καλό ξημέρωμα...